czwartek, 20 października 2011

Narządzia wymyślone przez człowieka a właściwości fizyczne układów materialnych.

Czym jest w rzeczywistości wymyślone przez człowieka narzędzie?
Jak narzędzie wyrażone w abstrakcji, wymyślone w świadomości, przedostaje się do materialnej rzeczywistości i staje się materialnym przedmiotem?
Jak człowiekowi udaje się wykorzystać właściwości fizyczne układów do łatwiejszego osiągania rzeczywistych wyników?

Postaram się to zobrazować.
Może zacznę od bramek logicznych w klockach domina:
Wyobraźmy sobie teraz dużą platformę klocków domina, na którą wtacza się metalowa kula.
Kula zachowując pęd wtacza się w określonym wektorze, przewracając po drodze klocki domina.
Jak na rysunku:
W pewnym ustawieniu klocków domina kula wtacza się na wprost.
Jednak nie trudno wyobrazić sobie zmianę ustawienia kloców, która będzie skutkować zakrzywieniem toru kuli.
Powiedzmy, że człowiek nie ma zdolności do przemieszczenia kuli jednak ma zdolność do zmiany ustawienia klocków domina ruchami własnych rąk. Jeśli celem człowieka jest pt. C dla kuli to może on ten cel osiągnąć wyłącznie zmianą ustawienia klocków.

Człowiek nie zna jednak rzeczywistego związku pomiędzy ustawieniem klocków a torem kuli. Jak może więc zmienić ustawienie klocków?

Ustawienie klocków domina i kuli w działaniu wpływa na stan większej liczby układów niż tylko na siebie nawzajem. Z atomami klocków domina i kuli zderzają się fotony, które także nabierają pewnych ustawień w tych zderzeniach. Ustawienia fotonów przenoszą się na ustawienia ruchu elektronów wybitych z siatkówek naszych oczu itd.

Robiąc ogromny skrót myślowy.
Patrząc - fizycznie oddziałujemy z układami poza ciałem.
Mózg odtwarza w sobie sieci bramek logicznych otoczenia, kopiuje to co jest na zewnątrz.
Używając skopiowanych z otoczenia sieci bramek logicznych w operacjach logicznych (zawierających się w ruchu i zatrzymaniu) ustala jakie stany wejściowe związane się z pożądanym wynikiem.
Ruchami i zatrzymaniem ciała mózg doprowadza do powstania pożądanego stanu wejściowego (który ma doprowadzić do oczekiwanego wyniku) w otoczeniu ciała, stanu wejściowego, który już się wydarzył w samym mózgu. Ponieważ są to operacje na liczbach stan wejściowy osiągnięty w mózgu jest tym samym co stan wejściowy osiągnięty w rzeczywistości - na tyle na ile kopia rzeczywistości w mózgu jest poprawna.

W moim przykładzie narzędziem byłby grzebień - którym można byłoby tak zaczesać klocki domina aby te ustawiły się w pozycji prowadzącej do wyniku C. Takie zaczesanie byłoby przebudową sieci bramek logicznych zawierających się w klockach domina.

W moim przykładzie właściwością fizyczną byłoby związanie ustawienia klocków domina z torem wtaczającej się kuli.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz