Istnieją setki, tysiące mierników czasu, przestrzeni i sił.
Chciałbym zaproponować prosty eksperyment:
1. Pomiar czasu, przestrzeni i sił w systemie doskonale statycznym. Żadna cząstka materii nie może się poruszyć wobec innej w systemie w żadnej formie - stan początkowy musi być zgodny ze stanem końcowym bez żadnej zmiany. Wszystkie cząstki materii systemu są ze sobą w relacji zatrzymania. Każda cząstka systemu w każdej skali zawiera się w zbiorze cząsteczek zatrzymanych. Pomiar musi się odbyć wewnątrz układu i wyłącznie z wykorzystaniem całkowicie statycznych cząstek materii.
2. Pomiar czasu, przestrzeni i sił w systemie doskonale dynamicznym (żadna cząstka materii nie może być w relacji zatrzymania z żadną inną cząstką systemu. Wewnątrz systemu nie można wyodrębnić, żadnego zbioru w ruchu ponad zbiory jednoelementowe. Pomiar musi się odbyć wewnątrz układu i wyłącznie z wykorzystaniem całkowicie dynamicznych cząstek materii.
Tylko zgaduję, że pomiar czasu przestrzeni i siły nie jest możliwy w żadnym z opisanych systemów.
Dlaczego?
Wg mnie czas, przestrzeń i siły to informacje takie jak i liczby.
Wg mnie każda informacja (wartość logiczna) wymaga jednoczesnego ruchu i zatrzymania (zbioru - struktury) w cząstkach materii. Jeśli zabraknie ruchu lub struktury w systemie to system nie ma w sobie żadnej informacji.
Chciałbym obejrzeć zegar w strukturze krystalicznej, w której nie zachodzi żadnej proces lub obejrzeć zegar w cząsteczkach gazu, w których nie da się wyodrębnić żadnego zbioru.
Tak na oko widzę jednak, że ani tej informacji nie da się pozyskać wewnątrz takich układów a tym bardziej wyprowadzić jej na zewnątrz.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz