Różnica czasu, różnica długości a
różnica potencjałów i wartości energii
Chciałbym jeszcze zaproponować taki
temat – może tu mi ktoś coś podpowie – wskaże jakieś linki –
opisy eksperymentów.
Chciałbym zwrócić uwagę na Paradoks
bliźniąt
Paradoks bliźniąt wyjaśnia dylatację
czasu pomijając jedną istotną kwestię. Sygnały – życzenia –
są porcjami energii przekazywanymi z układu do układu.
Założymy, iż energia potrzebna do
wysłania życzeń powstaje z masy obiektu, który ją emituje.
Przyglądając się wykresowi opisującemu wysyłane i odebrane
sygnały dostrzegamy iż istnieje asymetria w oddanych i przyjętych
porcjach energii. Asymetria wynika z kierunku poruszania się i
prędkości.
Asymetria w ilości emitowanej i
przyjmowanej energii musi mieć swoje uzasadnienie fizyczne w różnicy
potencjału. Bez tej różnicy emisja i zysk energii przez oba układy
byłby niemożliwy. Wynika z tego, że poruszający się obiekt,
traci potencjał względem obiektu stojącego i dzięki temu może
przyjąć więcej porcji energii niż sam emituje. Kiedy obiekty
spotykają się masa i poziom energetyczny obiektu, który się
poruszał będą wyższe. Oznaczałby to, że względne spowolnienie
czasu w układzie ma bezpośredni związek z względnym spadkiem
potencjału – względnym spadkiem ilości energii.
Może spróbuję przedstawić te
wnioski na przykładzie.
Załóżmy, że każdy pt. A, B, C jest
jednocześnie obiektem emitującym światło i detektorem światła
pozostałych obiektów.
Wg mnie jeśli A i C będą stały w
miejscu a B będzie się obracać wokół osi A z bardzo dużą
prędkością – to:
A – będzie obserwować spadek
energii B, wzrost jego rozmiaru i pulsowanie – fale światła
wydłużą się i B będzie emitować mniej energii do A, C
przestanie być odrębne od B, będzie powodować pulsowanie B
poprzez wzmacnianie - powstanie interferencja.
B – będzie obserwować wzrost
energii A oraz zmniejszenie się rozmiarów A i pulsowanie, długość
fal światła skróci się i A będzie emitować do B więcej energii
niż wcześniej, C przestanie być odrębne od A, będzie powodować
pulsowanie A, będzie wzmacniało A powstanie interferencja.. Czas w
B będzie biegł wolniej niż w A
C – będzie obserwować pulsowanie B
wzmacnianego przez A
Być może niepotrzebny jest tu ten pt C bo wprowadza złożone zmiany. Gdyby nie on i byłoby tylko A i B - wówczas A obserwowałoby spadek energii B - wydłużenie się fal świetlnych od B oraz wzrost rozmiaru B natomiast B obserwowałoby wzrost energii A - skrócenie się fal światła i zmniejszenie się rozmiarów A.
To wszystko mi się oczywiście tylko zdaje :). Czy ktoś zna jakieś eksperymenty z obserwacją światła punktowego przy dużych prędkościach?
Innym przykładem tej samej sytuacji mógłby być rozpędzimy dysk (żyroskop) do dużej prędkości. Wówczas potencjał brzegów dysku powinien maleć - potencjał elektryczny, temperatura a rozmiar brzegów nieznacznie wzrosnąć. Oczywiście przy bardzo dużych prędkościach.
Wówczas gdyby taki dysk nagle zatrzymać - to na odwrót potencjał środka powinien być najniższy - chłodniejszy o niższym potencjale elektrycznym.
Może do tego są jakieś eksperymenty?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz